تحقیق اثركلار در تغییر شكل مارژین روكشهای ساخته‌شده از آلیاژ بیس متال
تراش، مواد و روش قالبگیری، نوع مواد مورد استفاده جهت تهیه دای، نوع موم و روش استفاده از آن، مواد و روشهای سیلندرگذاری، نحوه اسپروگذاری و انجام عمل ریختگی بر تطابق مارژین اثر میگذارد. عامل مهم دیگری كه در تطابق نهایی
تراش، مواد و روش قالبگیری، نوع مواد مورد استفاده جهت تهیه دای، نوع موم و روش استفاده از آن، مواد و روشهای سیلندرگذاری، نحوه اسپروگذاری و انجام عمل ریختگی بر تطابق مارژین اثر میگذارد. عامل مهم دیگری كه در تطابق نهایی روكش مؤثر است، تغییر شكل مارژین (Marginal Distortion) میباشد. عدهای اعتقاد دارند كه این امر در مرحله پرسلنگذاری (1،2) و برخی دیگر معتقدند در مرحله دگاز كردن ((Degassing یا اكسیداسیون اولیه ایجاد میگردد (5،4،3). برای جلوگیری از تغییر شكل ((Distortion در آلیاژهای طلا باید از كلار فلزی در طرح اسكلت فلزی استفاده نمود. كلار حلقهای تقویتكننده در ناحیه مارژین است كه در سمت لینگوال باید حدود 3 میلیمتر و در ناحیه لبیال یا باكال حداقل 1 میلیمتر باشد تا از تغییر شكل مارژین جلوگیری كند (6). آلیاژهای طلا از دقت ریختگی خوبی برخوردار هستند؛ ولی از معایب عمده این گروه به گرانبودن آنها میتوان اشاره نمود، به علاوه درصورت عدم استفاده از كلار در طراحی اسكلت فلزی، تطابق مارژین كه بهترین مزیت آن محسوب میشود، از بین میرود و مشكلاتی چون پوسیدگی و بیماریهای پریودنتالی را به دنبال خواهد داشت؛ با این وجود مهمترین مشكلی كه كلار ایجاد میكند و سبب عدم رضایت بسیاری از بیماران میگردد، مشكلزیبایی بخصوص در دندانهای قدامی است. روشهای مختلفی جهت كاهش ضخامت كلار در آلیاژهای فلز- سرامیك وجود دارند كه مهمترین آنها عبارت است از: 1- استفاده از ختم تراش شولدر در سمت لبیال و استفاده از ترمیمهای با مارژین لبیال پرسلنی كه به آنها كلارلس ((Collarless هم میگویند؛ زیرا در طراحی اسكلت فلزی كلار حذف شده است. روشهای مختلفی برای ساخت این نوع ترمیمهای فلز- سرامیك ارائه شده است كه هر یك به نوبه خود دارای مزایا و معایبی است (7). 2- استفاده از پرسلن روی مارژین به نحوی كه تمام مارژین از پرسلن پوشیده باشد (8). در آلیاژهای طلا مشخص شده است چنانچه مارژین و پرسلن در مجاورت یكدیگر قرار گیرند یا به عبارت دیگر اصل كلار رعایت نگردد، مارژین ترمیم درحین پخت پرسلن دچار تغییر شكل میشود؛ ولی آلیاژهای بیسمتال كه از خواص مكانیكی و فیزیكی فوقالعادهای برخوردار هستند- به طوری كه Weiss آنها را تحت عنوان Supper Alloy ذكر كرده است (9)- به نظر میرسد وضعیت متفاوتی با آلیاژهای طلا داشته باشند؛ به گونهای كه با وجود پخت پرسلن در مجاورت مارژین به نظر میرسد احتمالاً در این آلیاژها تغییر به وجود نمیآید و یا در صورت به وجود آمدن آن، عدم تطابق ایجادشده پایینتر از حدی است كه بتواند ایجاد میكرولیكیج كند. در بررسی مقالات دندانپزشكی اطلاعات ضد و نقیضی راجع به تغییر شكل آلیاژهای بیسمتال وجود دارد؛ Weiss با توجه به خصوصیات فیزیكی و مكانیكی این آلیاژها، آنها را فاقد تغییر شكل میداند (9). Moffa نیز معتقد است این آلیاژها دچار تغییر شكل نمیشوند (10)؛ در حالی كه نظر Rensberg و همكاران وی برخلاف این مطلب است (11)؛ Buchanan تغییرات مارژین در آلیاژهای غیر قیمتی را بیشتر اعلام كرده است (3). تحقیقات گذشته عموماً درباره تغییر شكل مارژین در آلیاژهای دارای طلای بالا بوده است و این مسأله در آلیاژهای بیسمتال كمتر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی نقش كلار فلزی در جلوگیری از تغییر شكل لبهها در آلیاژهای بیسمتال میباشد. روش بررسی در این تحقیق 20 دای آلومینیومی به طول 5 سانتیمتر، قطر 7میلیمتر، طول اكلوزو ژنژیوالی 1 سانتیمتر، تراشی با6 درجه Taper (در هر طرف 3) و خط خاتمه تراش چمفر 135 درجه تهیه گردید. به منظور مشخصكردن محل ختم تراش در زیر آن شیاریVشكل به عرض و عمق 2میلیمتر تعبیه شد.
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود