پروژه نیروگاه خورشیدی
پروژه نیروگاه خورشیدی پایان نامه کارشناسی برق 72 صفحه ورد تاریخچهشناخت انرژی خورشیدی و استفاده از آن برای منظورهای مختلف، به زمان ماقبل تاریخ باز می گردد شاید به دوران سفالگری، در آن هنگام كه روحانیون معابد
پروژه نیروگاه خورشیدی
پایان نامه کارشناسی برق
72 صفحه ورد
تاریخچهشناخت انرژی خورشیدی و استفاده از آن برای منظورهای مختلف، به زمان ماقبل تاریخ باز می گردد شاید به دوران سفالگری، در آن هنگام كه روحانیون معابد به كمك جام های بزرگ طلائی سیقل داده شده و اشعه خورشید، جهت روشن كردن آتشدان ها محراب استفاده می كردند، و یا در دوران فراعنه مصر در دوره آمنوفیس سوم (سال های 1419ـ 1455 قبل از میلاد) بر اثر تابش خورشید بر مجسمه های ناطق، هوای داخل آنها گرم و مجسمه ها به صدا درمی آمدند همچنین بالای مقبره ممنن پسر آمنوفیس پرنده ای نصب كرده بودند كه به وسیله تابش خورشید صبحگاهی، پرنده به صدا در می آمد.
مهمترین روایتی كه در رابطه با استفاده از تابش خورشید بیان شده داستان ارشمیدس دانشمند و مخترع بزرگ یونان قدیم (سال های 212ـ287ق.م) می باشد كه ناوگان روم را با استفاده از انرژی حرارتی خورشید به آتش كشید. گفته می شود كه ارشمیدس با نصب تعداد زیادی آینه های كوچك مربعی شكل در كنار یكدیگر كه روی یك پایه متحرك قرار داشته است اشعه خورشید را از راه دور روی كشتی های رومیان متمركز ساخته و به این ترتیب آنها را به آتش كشیده است. به همین دلیل از ارشمیدس به عنوان بنیانگذار استفاده از تابش خورشید نام می برند در حالی كه منابع مصری قدیم تر از آن است.
رومیان در تاریخ می نویسند كه آنها مغلوب یك نیروی نامرئی شدند و اعتقاد پیدا كرده بودند كه با خدایان در حال جنگ هستند. سوال این است كه آیا ارشمیدس اطلاعات كافی درباره علم اپتیك داشته و یا از روش ساده ای برای متمركز كردن اشعه خورشید در یك نقطه استفاده كرده است. گویا این دانشمند كتاب به نام آینه های آتش زا نوشته بود ولی متأسفانه نسخه ای از آن جهت روشن شدن مطلب موجود نیست. شاید این كتاب در حمله ای كه چند سال بعد به وسیله رومیان انجام و باعث فتح یونان گردید، نابود شده باشد زیرا كه در این حمله رومیها خود ارشمیدس را هم كشتند.
حدود 1800 سال پس از ارشمیدس شخصی به نام كیرچر(سال 1610ـ1680) شاهكار ارشمیدس را تكرار كرد و با استفاده از تعدای آینه یك لنگرگاه چوبی را از فاصله دور آتش زد و ثابت كرد كه داستان حقیقت دارد. در سال 1615 سالمون اهل فرانسه بیانیه ای راجع به موتور خورشیدی منتشر كرد. او با استفاده از تعدادی عدسی كه در یك قاب نصب شده بودند اشعه خورشید را بر روی یك استوانه فلزی سربسته كه قسمتی از آن از آب پر شده بود متمركز نمود. تابش خورشید باعث گرم شدن هوای داخل استوانه شده و با انبساط هوا، فشار داخل محفظه افزایش یافته و آب به بیرون رانده می شد. این وسیله با این كه جنبه اسباب بازی داشت ولی در واقع برای ایجاد علاقه جهت استفاده از انرژی خورشید بی تأثیر نبود.
در قرن هجدهم ناتورا اولین كوره خورشیدی را در فرانسه ساخت. بزرگترین كوره او از 360 قطعه آینه تخت كوچك تشكیل شده بود كه هر كدام به طور مستقل اشعه خورشید را به یك نقطه متمركز می كردند. این محقق كوره كوچك تری را نیز كه از 168 قطعه آینه تشكیل شده بود در سال 1747 طراحی و تولید كرد و به وسیله آن یك تل چوبی را در فاصله 60 متری آتش زد.
دستگاه های خوراك پز خورشیدی اولین بار بوسیله شخصی به نام نیلد ساكور(1740ـ1799) ساخته شد، اجاق او شامل یك جعبه عایق شده با صفحه سیاه رنگی بود كه قطعات شیشه ای درپوش آن را تشكیل می دادند، اشعه خورشید با عبور از میان شیشه ها وارد جعبه شده و به وسیله سطح سیاه جذب و درجه حرارت داخل جعبه را به 88 درجه افزایش می داد.
آنتونی لاوازیه (1743ـ1793) خالق شیمی نوین برای كسب بیشترین انرژی از خالص ترین منبع حرارتی، تحقیقاتی در كوره های خورشیدی انجام داد و كوره ای ساخت كه برای تشكیل یك عدسی محدب این كوره از دو صفحه شیشه ای كه بین این دو صفحه كانونی 320 سانتیمتر بود. چون قدرت انكسار این عدسی مایع برای بدست آوردن درجه حرارت زیاد در كانون آن موثر نبود، لاوازیه عدسی كوچك دیگری را در كانون آن قرار داد و با كوچكتر كردن فاصله كانونی موثر، این دستگاه قادر شد حتی پلاتینیوم را در دمای 176 درجه سانتیگراد ذوب نماید.
بسمر(1813ـ1898) پدر فولاد جهان حرارت مورد نیاز كوره را با استفاده از انرژی خورشیدی تامین كرد. در قرن نوزدهم تلاش هایی جهت تبدیل انرژی خورشیدی به دیگر فرم های انرژی مثل تولید بخار و استفاده در موتورهای بخار انجام گرفت، در این سالها چندین موتور بخار خورشیدی ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفتند در سال 1878 موشو اولین كلكتور خورشیدی با متمركزكننده مخروطی شكل را طراحی كرد. آینه های داخل مخروط تمام اشعه های خورشیدی را در نقطه ای در وسط مخروط ناقص كه جذب كننده ای در آنجا نصب شده بود متمركز می كرد. این كلكتور را اكسیكون می نامیدند. اولین اكسیكون بزرگی كه ساخته شد شامل یك صفحه از جنس نقره با قطر 540 سانتیمتر و به سطح 2/18 متر مربع بود. وزن آن با كلیه قسمت های متحرك در حدود 1400 كیلوگرم بود و قدرت داشت 78 درصد انرژی خورشیدی تابیده شده را جذب كند. وی از آنجا كه در این طرح تابش خورشید به جای یك نقطه در یك سطح متمركز می شد دارای شدت كم تری بود. قدرت تولیدی مخروط ناقص موشو برای راه اندازی ماشین بخاری به قدرت 5/1 كیلووات كافی بود كه تقریبا فقط 3% از انرژی جذب شده را تحویل می داد در صورتی كه ماشین های بخار ذغال سنگ قادر به تحویل 9% تا 11% انرژی دریافتی می باشند. طی سال های بعد، انرژی اخذ شده از خورشید، در مواردی نظیر تامین قدرت ماشین های چاپ و یا تقطیر و شیرین كردن آب استفاده گردید.
اریكسون مبتكر سیكل موتور هوای گرم، قدرت مورد نیاز آزمایشات خود را به وسیله یك متمركزكننده پرابولیك دریافت می كرد، این شخص با یك سطح انعكاسی در برابر با 3/9 متر مربع در حدود 7% كیلووات انرژی دریافت می كرد.
در سال 1880 اولین كلكتور تخت خورشیدی بوسیله چارلز تلی یر ساخته شد. در سال 1888 وستر پیشنهاد استفاده از انرژی خورشیدی در ترموكوپل ها را ارائه داد. با این ترتیب كه با متمركز كردن انرژی خورشیدی بر روی ترموكوپل و با استفاده از اساس كار آنها و با ایجاد منابع گرم و سرد، انرژی الكتریكی در دو سر سیم های آهن و نیكل ایجاد نمود.
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود